در گفت و گو با جماران؛ حميدرضا جلايي پور: بعد از کرونا وارد جامع

پايگاه خبري جماران، سعيد گيتي آرا: بايد ديد در اين روزگار که اکثر مردم براي جلوگيري از انتشار ويروس خطرناک کرونا، خانه نشيني را به بيرون رفتن و مسافرت ترجيح داده‌اند، مي توان چه کارهاي مفيدي انجام داد؟ يا به بياني ديگر، بايد به چه توصيه هايي عمل کرد؟ و سوال ديگر اينکه کرونا مي‌تواند چه تبعاتي در برداشته باشد؟ براي پاسخ به اين سوالات خبرنگار جماران به سراغ يک جامعه شناس رفته و نظر وي را در اين رابطه جويا شده است.

او معتقد است که کرونا در تاريخ ايران و جهان يک «نقطه عطف» است و پس از مهار آن مسائل زيادي براي جامعه ما پيش مي‌آيد، که نياز به تغيير سياست‌هاي داخلي و خارجي خواهد داشت.

متن گفت و گوي حميدرضا جلايي پور را با خبرنگار جماران در ادامه بخوانيد:

آقاي دکتر! با توجه به وضعيت خاص کرونايي امروز و وم خانه نشيني مردم، آنها بهتر است چه کارهايي انجام دهند؟ 

در درجه اول رعايت بهداشت فردي، بعد هم اينکه جوانان مواظب باشند وقتي آنها بيرون مي‌روند ممکن است پدر و مادرهاي خود را به کرونا مبتلا کنند. تا جايي که ممکن است ارتباطات و کارها را با اينترنت انجام دهيم. فيلم ببينيم، کتاب بخوانيم. حتي آقايان مي توانند آشپزي کنند، در خانه راه روند. کساني هم که مجبورند بخاطر محدوديت‌هاي اقتصادي سرکار روند حتما رعايت بهداشت نظير استفاده از دستکش، حرکت با فاصله، ماسک و. را کنند.

به نظر شما شرايط کرونايي امروز مي تواند چه تاثيرات سياسي فکري اقتصادي فرهنگي و اجتماعي در پي داشته باشد؟

کرونا يک رخداد پر دامنه جهاني و ملي است. در ايران نيز يک نقطه عطف به حساب مي آيد. فعلا «سر کوه بحران کرونا» در ايران و جهان پيدا است، و اصل اين بحران ناپيدا است و براي ما طول و عرضش در ابهام است. شايد بعدا ابعاد اين بحران جهاني و ملي بهتر روشن شود. کرونا در تاريخ ايران و جهان يک «نقطه عطف» است و پس از مهار آن مسائل زيادي براي جامعه ما پيش مي‌آيد، که به تغيير سياست‌هاي داخلي و خارجي نياز خواهد داشت. مثلا يکي از حرف‌هاي حکومت در ايران اين بود که ما براي ايرانيان «امنيت» آورديم، البته حرف درستي است. ولي بحران کرونا روشن کرد که در عرض چند روز «امنيت جسمي و رواني» تمام مردم با سرايت يک ويروس به هم مي‌ريزد.

گفته مي‌شود اين چالش‌ها و بحران‌هاي ويروسي نه فقط ايران که همه جهان را تهديد مي‌کند. خب ايران چگونه مي‌تواند اين بحران‌هاي پزشکي را حل کند؟ با سلاح که نمي‌توان حل کرد. براي حل اين بحران‌ها ما به نظام پزشکي قوي و مبتني بر شايسته‌سالاري نياز داريم. (با اختصاص هفتاد و پنج درصد سهميه به قبول شدگان دانشجويان پزشکي -مثلا در دندان‌پزشکي-  شايسته‌سالاري زير سوال مي‌رود.)؛ ما به توسعه اقتصادي نياز داريم ولي سال‌ها است که در رکوديم؛ به همکاري با جهان نياز داريم و.

بنابراين بعد از کرونا ما وارد جامعه و جهاني ديگر مي‌شويم که متناسب با آن به تغيير در سياست‌ها نياز داريم. 

از نگاه شما روزگار پساکرونا چه آثاري روي اجتماع ما خواهد گذاشت؟

در کوتاه‌مدت تا زماني که بحران کرونا جريان دارد حاکميت را يکپارچه و مقداري هم رابطه و شکاف ميان حکومت و جامعه را ترميم خواهد کرد. زيرا کرونا هم دشمن مردم است و هم دشمن حکومت. از اين رو، بعد از ناهماهنگي‌هاي اوليه اتفاقا اقتدار جديدي براي مهار کرونا در کشور شکل گرفته است. 

در پايان اگر بخواهيد توصيه هايي در اين خصوص به صورتي چکيده به مردم داشته باشيد، چه خواهد بود؟

نخست اينکه هر يک از بهداشت رو رعايت کنيم. دوم؛ به شايعه‌ها دامن نزده و اخبار را از کانال‌هاي موثق پيگيري کنيم و در شبکه هاي اجتماعي هر پستي را به اشتراک نگذاريم. سوم؛ ورزش انفرادي انجام دهيم. چهارم؛ به دوستان و فاميل هاي خود  از طريق اينترنت کمک کنيم و از همان طريق جوياي احوالشان شويم. پنجم؛ در خانه به ديگران کمک کنيم. و در آخر فکر کنيم که پس از کرونا حاکميت، دولت و جامعه مدني بهتر است چه کارهايي براي بهبود اوضاع انجام دهند و راهکارهاي خود را پيشنهاد دهيم.